مرگ چهارمین کارگر مجروح حادثه ریزش ساختمانی در تبریز

حادثه خیابان بهار ساعت ۱۱ سه شنبه در اثر بتن ریزی سقف واحد مسکونی رخ داد که طی آن شش نفر از کارگران زیر آوار ماندند که دو نفر مصدوم و چهار نفر از کارگران فوت کردند.

مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تبریز از فوت چهارمین کارگر حادثه خیابان بهار خبر داد.

آتش پاد انوشیروان کرمانی نژاد درمصاحبه باخبرنگاران اعلام کرد: در پی ریزش آوار ساختمان پنج طبقه بتی خیابان بهار با تلاش بی وقفه ماموران آتش نشانی سرانجام ششمین کارگر باقی مانده زیر آوار پس از سه روز بیرون آورده شد که متاسفانه پیش از عملیات نجات فوت کرده بود.

وی افزود: در حادثه خیابان بهار که به دلیل عدم رعایت اصول ایمنی به وقوع پیوست دو نفر مصدوم شده و چهار نفر جان باختند که نفر چهار در روز سوم انجام عملیات از زیر آوار کشف شد.

گفتنی است، این دومین حادثه در طول یک هفته بوده که در اثر عدم رعایت نکات ایمنی در تبریز اتفاق می افتد و در اثر آنها شش کارگر در حوادث ساختمانی جان باختند.

پیش از این نیز روز یکشنبه چهارم دی ماه جاری خبر ریزش خاک دیواره محل گود برداری بر روی کارگران مشغول به کار در ساختمانی در تبریز منتشر شد که منجر به فوت دو نفر و مصدومیت سه نفر دیگر شد که طبق اعلام نظام مهندسی علت این حادثه گودبرداری غیراصولی و عدم مهاربندی دیواره‌های جانبی گزارش شد.

تائید محکومیت فرشته شیرازی، فعال حقوق زنان

دادگاه تجدید نظر استان مازندران، حکم سه سال حبس تعزیری فرشته شیرازی که توسط قاضی حسن زاده در دادگاه انقلاب شهرستان آمل صادر شده بود را تایید کرد.
به گزارش تغییر برای برابری، فرشته شیرازی فعال حقوق زنان از روز 12 شهریور در زندان آمل که فاقد امکانات اولیه و تفکیک جرائم است نگهداری می شود.
فرشته شیرازی به دلیل شرایط نامناسب زندان آمل علی رغم اینکه خانواده اش ساکن آمل هستند درخواست انتقال به زندان ساری را داده است که به احتمال قوی در هفته های آینده به زندان ساری منتقل خواهد شد.

یك نوكیش مسیحی از اتهام وارده تبرئه و از زندان اوین آزاد شد

این نوکیش مسیحی که همزمان با دستگیری های گسترده مسیحیان که در تهران و برخی شهرهای ایران توسط مقامات امنیتی در سال گذشته بازداشت شده بود سرانجام پس از ۲۸۷ روز بازداشت از زندان آزاد شد.

به گزارش آژانس خبر مسیحیان ایران «محبت نیوز» خانم «شهلا رحمتی» از نوکیشان مسیحی که از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به دو سال و نیم حبس تعزیری محکوم شده بود در تاریخ ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۰ پس از تحمل ۲۸۷ روز بازداشت از زندان آزاد شد.

شهلا رحمتی از نوکیشان مسیحی که پیش‌تر در مورخ ۲۶ آبان ماه ۱۳۹۰ از سوی دادگاه بدوی به اتهام عضویت در گروه غیر قانونی به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود، این حکم در دادگاه تجدید نظر بررسی و وی از اتهام وارده تبرئه شد.

وی نزدیک به سه ماه را در بند زندانیان محکوم به قتل و معتادین نگهداری می شد.

شهلا رحمتی در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ در تداوم بازداشت های گسترده نوکیشان مسیحی که از دی ماه سال گذشته در تهران و برخی از شهرستانها توسط ماموران امنیتی روی داده بود دستگیرشد.

در سال گذشته درست در چنین ایامی در روز یکشنبه ۵ دی ماه ۱۳۸۹ (۲۶ دسامبر ۲۰۱۰) همزمان با ایام شادی و سرور مسیحیان جهان که در کلیساها بمناسبت سالروز میلاد عسیی مسیح به دعا و شکر گزاری می پردازند و در آخرین روزهای پایانی سال نو مسیحی، ماموران امنیتی در اقدامی هماهنگ و از پیش تعیین شده شماری از نوکیشان مسیحی ساکن تهران و شهرستانها را بطور جداگانه در منازل شان بازداشت نمودند.

این هموطن مسیحی که پس از بازداشت چندین ماه را در سلول‌های انفرادی سپری کرده بود پس از تحمل چندین روز بازجویی به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران انتقال یافت، نامبرده همچنین در طول دوران بازداشت بدفعات بخاطر اعتقادات دینی اش مورد بازجویی توسط ماموران اطلاعات قرار گرفت.

مریم جلیلی و میترا زحمتی از دیگر نوکیشان مسیحی می باشند که حدود سه ماه پیش به بند عمومی زنان زندان اوین منتقل شده اند، همچنین گزارش شده میترا زحمتی به دو سال و نیم زندان محکوم و مریم جلیلی نیز همچنان بلاتکلیف در بازداشت به سر می‌برد.

تفتیش منزل یک فعال سیاسی در اشنویه

ماموران وزارت اطلاعات شهرستان اشنویه با مراجعه به منزل یک فعال سیاسی با توسل به خوشنت اقدام به تفتیش منزل ایشان کردند.

 ماموران وزارت اطلاعات مورخ ۳ دی ماه ۹۰ جهت تفتیش منزل آقای هدایت ارزانی بدون نشان دادن حکم قضایی با قهروخشونت وارد منزل ایشان شده و مبادرت به ضبط و توقیف برخی وسایل از جمله کامپیوتر و جزوات و سی دی نمودند.

لازم به ذکر است که پیشتر نیز در ۲۲ تیر ماه ۹۰ ماموران امنیتی بدون نشان دادن حکم قضایی جهت بازداشت نامبرده وارد منزل ایشان شده بودند که موفق به بازداشت وی نشدند.

نجات یک نوجوان از اعدام و معرفی یک نوجوان در انتظار اجرای حکم

یک نوجوان بزهکار که هنگام بازی، دوست خود را به قتل رسانده بود از اعدام نجات یافت.

این نوجوان که فرشید. ش نام دارد ۱۸ ماه پیش به اتهام قتل عمد به قصاص محکوم شده بود.
حکم اعدام وی از سوی دادگاهی در کرمان به اتهام قتل دوست هم سن خود در یک نزاع و درگیری برای این نوجوان صادر شده بود که با گذشت اولیایی دم از قصاص وی، نامبرده پس از ۱۸ ماه حبس از اعدام نجات یافت.

از سوی دیگر یک نوجوان شیرازی به نام رضا بنیادی که در سن ۱۶ سالگی مرتکب قتل عمد شده است از سوی دادگاه به اعدام محکوم شده است.

رضا بنیادی متهم به قتل عمد هم اکنون در انتظار اجرای حکم اعدام در زندان شیراز بسر می برد.

ایران یکی از معدود کشورهایی است که افراد زیر ۱۸ سال را در سن نوجوانی به اعدام محکوم میکند و در برخی موارد نیز با نگهداری این زندانیان تا رسیدن به سن قانونی آنها را اعدام میکند.

اخراج ۱۰۰ نفر از کارگران سد رامول در دهگلان

پیمانکار سد رامول در منطقه دهگلان، در تاریخ ۲/۱۰/۹۰ یکصد نفر از کارگران شاغل در این سد را اخراج کرده است.

به گزارش کمیته هماهنگی، در اعتراض به این اخراج ها، کارگران در مقابل شرکت نمایان غرب پیمانکار سد تجمع کرده و خواستار بازگشت به کار شدند.
کارفرما در جواب به این کارگران کمبود بودجه را بهانه کرده و اعلام کرده که حتی بودجه کافی جهت پرداخت حقوق‌های معوق آنان را هم ندارد.
در پی این جواب کارگران در روز ۳/۱۰/۹۰ دست به تجمع مقابل امور آب استان زدند و خواستار دریافت حقوق و مزایای معوقه و همچنین بازگشت به کار گشتند.

لازم به ذکر است که این کارگران هر کدام دارای چندین سال سابقه هستند و به صورت قرارداد موقت کار می‌کنند.

ورود به گورستان ظهیرالدوله ممنوع شد

جمعی از هنر دوستان و دانشجویان که به مناسبت ۸ دی ماه زادروز فروغ فرخ‌زاد جهت گرامی‌ داشت این شاعر شهیر به گورستان ظهیرالدوله مراجعه نمودند، با در بسته و ممانعت نیروهای نظامی مواجه شدند.

به گزارش سحام نیوز، نیروهای امنیتی دیروز پنجشنبه و امروز خطاب به خیل دوستداران فروغ فرخ‌زاد تاکید کردند که قبرستان ظهیرالدوله تا اطلاع ثانوی تعطیل می‌باشد.

این افراد در راستای ممنوعیت ورود به ظهیرالدوله تاکید کردند که تنها اقوام نزدیک متوفی با ارائه کارت شناسایی و اخذ اجازه نامه کتبی از کلانتری محل مجاز به ورود به آرامگاه ظهیرالدوله هستند.

گورستان ظهیرالدوله، گورستان کوچکی است بین امامزاده قاسم و تجریش در شمال تهران که علاوه بر علی‌خان ظهیرالدوله چندین تن از هنرمندان، شاعران و چهره‌های سر‌شناس ایران در آن مدفونند.

خلیل فتحی، معلم اهل کامیاران از کار اخراج شد

یک معلم اهل کامیاران به نام "خلیل فتحی" از سوی شورای مرکزی آموزش و پرورش از کار اخراج شده است.

بر اساس گزارش وبسایت کردپا، خلیل فاتحی معلم اهل کامیاران که ۴ سال پیش به اتهام همکاری با یکی از اپوزیسیون کُرد بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب به ۳ سال و نیم حبس محکوم شده بود، از کار اخراج شد.

اخراج آقای فتحی در حالی صورت گرفته است که وی پس از گذراندن دوران حبس به شغل معلمی خود ادامه ‌می‌داد.

شورای مرکزی آموزش و پرورش علت این اخراج را "غیب غیر موجه" عنوان کرده است. این در حالیست که بازه‌ی زمانی‌ای که این شورا بدان اشاره کرده است مربوط به زمانی است که این معلم در زندان به سر برده است.

قرار بازداشت سعید نعیمی، عضو تحکیم وحدت به وثیقه تبدیل شد

صبح روزگذشته سومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهات سعید نعیمی در شعبه یکم دادگاه انقلاب تبریز برگزار شد.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا از تبریز، بر اساس رای صادره از سوی قاضی حملبر این عضو شورای سیاست گذاری دفتر تحکیم وحدت قرار بازداشت موقت وی به وثیقه ۷۰ میلیون تومانی تبدیل شد.

این قرار در حالی از سوی شعبه یکم دادگاه انقلاب صادر شد که این فعال دانشجویی بیش از ۲۰۰ روز در بازداشت موقت و در زندان مرکزی تبریز تحمل حبس نمود.

دادگاه این فعال سیاسی آذربایجانی و مدیر مسئول سابق نشریه دانشجویی «سس» دانشگاه زنجان در ساعت ۸ صبح روز پنج شنبه با حضور وکلای وی آقایان فرهودنیا و فقیهی برگزار شد.

پیشتر دادگاه انقلاب اتهامات سعید نعیمی را «ارتباط با بیگانگان»، «عضویت در گروه های مخالف نظام»، «نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی» و «معاونت در جاسوسی»... بوده است.

در پی اعلام اتهامات این عضو تحکیم وحدت، سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) ضمن تاکید بر بی اساس بودن این اتهامات ادامه چنین روندی در سیستم قضایی و امنیتی کشور را موجب وارد آوردن زیان های جبران ناپذیر به منافع ملی اعلام کرد و خواهان توقف این رویه درباره تمامی اعضای دربند آن و همچنین سایر زندانیان سیاسی شد.

سعید نعیمی، فعال سیاسی و مدافع حقوق بشر آذربایجانی ۱۸ اردیبهشت امسال توسط ماموران امنیتی در منزل شخصی خود، واقع در کرج دستگیر و برای بازجویی و رسیدگی به پرونده اش به اطلاعات تبریز منتقل شد.

مهندس نعیمی در دوران تحصیلاتش در دانشگاه زنجان، عضو شورای مرکزی و مسئول واحد سیاسی انجمن اسلامی این دانشگاه بود وی همچنین مدیر مسئول نشریه ی دانشجویی تورکی-فارسی «سَس» در دانشگاه زنجان بود.

نعیمی در سال ۱۳۸۰با نشریه «سس» برنده لوح تقدیر جشنواره نشریات دانشجویی در دانشگاه رازی کرمانشاه شد و در دوران دانشجویی کارشناسی ارشد خود در دانشگاه تربیت مدرس تهران، از فعالین شناخته شده جنبش دانشجویی آذربایجان بود.

خانه سینما "غیر قانونی" اعلام شد

«شورای فرهنگ عمومی کشور، با توجه به گزارشهای مسئولان ارشاد در مورد وضعیت «خانه سینما» داوری کرد و در نهایت این نهاد صنفی را «غیر قانونی» دانست». این نتیجه ی چند سال درگیری مسولان فعلی وزارت ارشاد اسلامی با نهاد صنفی خانه سینما بود که در ماههای اخیر شدت بسیاری یافت و اکنون به نظر می رسد که با تازه ترین حکمِ صادره در این مورد، به تعطیلی این نهاد بیانجامد.

بیشتر از بیست سال پیش بود که مسئولان وقت وزارت فرهنگ و ارشاد در ایران، تشخیص دادند که بهتر است به جهت پیشبرد امور صنفی اهالی سینما، همچون بسیاری از دیگر مشاغل برای آن حرفه نیز نهادی صنفی تشکیل شود و این خود سینماگران باشند که برای اداره امور و بهبود اوضاع کاری و معیشتی خود، آیین نامه وضع کنند و به دنبال اجرایی کردن آنها و سامان دادن به اوضاع خود باشند.

تلاشها نتیجه داد و از سال ۱۳۷۲ خورشیدی، «خانه سینما» با عضویت تعدادی از خودِ هنرمندان در هیات مدیره ی آن و با در اختیار گرفتن مکانی در محدوده خیابان «بهار» در تهران؛ فعالیت رسمی خود را شروع کرد.

علاوه بر تصمیمات خُرد و گاه نیز کلان و تاثیر گزار، همچون «داوریها در اختلافات شغلی، برپایی شورای صنفی نمایش، تاسیس بانک فیلمنامه، طرح تکریم هنرمندان و صدور کارتهای نظام صنفی»، یکی از مهمترین اقدامات خانه سینما در همان ابتدای تاسیس اش، برپا داشتن «جشن سالانه سینمای ایران» به توسط سینماگران بود که بعد از چندی از سمت مسولان دولتی مذموم شمرده شد و از سمت آنان و در لفافه عنوان می گردید که سینماگران می خواهند با ارجحیت بخشیدن و بها دادن به این جشن، «جشنواره سینمایی فجر» را که کاملا زیر نظر دولت اداره می شود از رونق بیندازند و خودشان اندک اندک تولیت سینما را در دست گیرند. در طی چند دوره از برگزاری جشن خانه سینما، حملات شدیدی از سوی برخی نهادهای و مسئولان در مورد آن انجام شد و حتی نگرانیهایی نیز در مورد تعطیلی آن برای برگزار کنندگانش ایجاد شده بود؛ اما نهایتا با عدول در برخی مواضع از سوی هر دو طرف، برگزاری جشنها ادامه یافت ولیکن با سر و صدا و گستردگی کمتر.

تغییراتی که در ۱۰ سال اخیر در دولت به وجود آمد و نگاهی که از سمت مسئولان بالادستی در مورد سینما رواج می یافت، همواره «خانه سینما» را که تابع بسیاری از نظرات آنان نبود، عنصری نامطلوب می دانست و بنابراین، حجم حملات علیه این نهاد دوباره گسترش یافت و زمزمه هایی در مورد غیر قانونی بودن این مجموعه از نگاه دولت، عنوان می شد. مسولان خانه سینما و اعضای تشکلهای وابسته به آن نیز همواره خود را محق می دانستند و به کرات به دفاع از حقوق خود که قانونی می شمردند و پی گیری مطالبات حرفه ای خود، که اصلا آن مجموعه را برای دستیابی به همین هدفها تاسیس کرده بودند، می پرداختند.

«بیمه بیکاری سینماگران»، از مهمترین مواردی بود که در سالیان اخیر بارها و بارها از سوی اهالی خانه سینما رهگیری شد و نامه های بسیاری از سوی آنان خطاب به مسولان فعلی و قبلی دولت محمود احمدی نژاد انجام گرفت؛ اما بر حسب گزارشهای موجود، تمامی آن درخواستها یا با بی اعتنایی مسئولان مواجه شد و یا از سوی آنان حرکتی سیاسی و جناحی قلمداد گردید و با عتاب روبه رو شد.

به حاشیه راندن مجموعه خانه سینما و کوتاه نمودن دست اهالی آن از تصمیم گیری و قانونگزاری در زمینه های شغلیشان، علاوه بر آنکه روز به روز افزایش می یافت و علنی تر نیز شده بود، راهکار دیگری را نیز به فکر مسئولان رسانید و آن تاسیس «سازمان سینمایی کشور» بود که قرار بود همان برنامه ها و ایده های یک نهاد خصوصی همچون خانه سینما را به عنوان دستور کارِ خود اعلام کند؛ اما با یک تبصره و آن چنین بود که: اعضایی به عضویت عالی رتبه سازمان سینمایی کشور درآیند که معتمد مسولان فعلی باشند و چنین نیز شد و این سازمان تاسیس یافت ولی علی رغم تمامی تلاشها و برگزاری جلسات، به دلیل کم محلیِ دیگر اهالی سینما به آن نهاد، که جمعیتی بالغ بر ۹۵ درصد از سینماگران ایرانی را تشکیل می دادند، سبب شد تا فعالیتهای «سازمان سینمایی» که زیر نظر مستقیم رئیس دولت فعلی و «جواد شمقدری» معاونت سینمایی وزارت ارشاد اداره می شد؛ راکد بماند.

در این بین، هدف اصلی که همان واژگونی عمارت دولت گریزِ «خانه سینما» بود از یاد نرفت و گاهی نیز موضع گیریهای آن نهاد، به حملات دولت برای دست یابی به این هدف دامن زد. از جمله آن موارد، دستگیری چند مستندساز ایرانی به جرم همکاری با شبکه بی. بی. سی بود که وقتی «خانه سینما» برای پی گیری امور افرادی که عضوی از مجموعه اش بودند بیانیه داد و خواستار روشن شدن وضعیت آنان شد، رسانه های دولتی و چند مقام سینمایی به سرعت علیه خانه سینما جبهه گرفتند و آن را عامل بی. بی. سی دانسته و خواستار تعطیلی اش شدند.

عقب نشینی خانه سینما در آن زمان؛ اندکی از التهابات کاست و پافشاری خانه سینمایی ها بر حقوق صنفی خویش و تخطئه آنها از سوی دولتی ها در مواردی جزئی و موردی، همچنان ادامه می یافت تا روزهای اخیر که بحث بیانیه ۴ صنف سینمایی (کانون تدوینگران سینمایی، انجمن تهیه کنندگان مستند، انجمن فیلمبرداران و کانون آهنگسازان) در مورد تحریم احتمالی جشنواره سینمایی فجر امسال و شرط گذاری برای حضور در آن، پیش آمد و حمله ها دوباره شروع شد و این همزمان شد با روزهایی که پرونده خانه سینما به لحاظ چگونگی قانونی بودنِ آن مجموعه، از نظر موازین دولتی، در شورای فرهنگ عمومی کشور در حال بررسی بود تا ساعتی پیش که اعلام شد: «شورای فرهنگ عمومی کشور، «خانه سینما» را قانونی نمی داند» و بدین ترتیب، به تعطیلی کشاندن تنها نهاد خصوصی متعلق به سینماگران ایرانی، وارد مرحله ای جدی شد.

تصاویر حضور کودکان در حین اجرای یک مراسم اعدام در قزوین ۱۸+

بامداد امروز پنج شنبه، هشتم دی ماه، دستگاه قضایی- امنیتی دو زندانی را در قزوین(خیابان نواب جنوبی شهر قزوین، جنب حمام یاقوت) به اتهام قتل اعضای یک خانواده در مقابل دیدگاه مردم عموماً و کودکان خردسال خصوصاً، به دارآویخته است.

تصاویر منتشر شده از سوی رسانه‌های دولتی در این خصوص، بیانگر آن است که هیچ محدودیت سنی‌ای برای مشاهده‌ی مجازات مرگ انسان‌ها در کشورمان لحاظ نمی‌شود.

این در حالیست که اعدام در ملاءعام از مصادیق بارز بازتولید خشونت در جامعه محسوب می‌شود.

گزارش تصویری مراسم مذکور را در زیر مشاهده می‌نمایید:

۵۰۰ کارگر روغن نباتی نازگل بیکار شدند

۵۰۰ کارگر مجتمع کشت و صنعت روغن نباتی ماهیدشت کرمانشاه (نازگل) با لغو قرارداد بیکار شده اند. روند این بیکاری‌ها از آذرماه آغاز شده است.

کارگران بیکار شدهِ‌ی روغن نباتی نازگل، ضمن اعتراض شدید به اوضاع بحرانی شغلی شان خواستار رسیدگی فوری به وضعیت کاری خود شدند. ایشان نسبت به قراردادهای کاری و نبود امنیت شغلی خود ابراز نگرانی کردند.

یکی از کارگران به کرمانشاه پست گفت: "بیکار شدیم. سفره‌مان خالی شد. نمی دانیم با دست خالی به فکر اجاره‌های آخر ماه باشیم یا دفترچه های قسط؟ این است امنیت شغلی ما؟ لبخند فرزندانمان جای خود دارد!"

کارگر دیگری گفت: "قرادادها ضمانت فردای ما را نمی‌کند. اختیار با کارفرماست. هر وقت اراده کند بیکار می شویم."

وی ادامه داد: "چه کسی پاسخگوی ماه‌های آینده کاگران کارخانه‌ای است که بیشترشان سوابقی بالای ۵ سال دارند؟"

بر اساس این گزارش محمد قنبری مدیر اداری و پرسنلی نازگل با تأیید لغو قرارداد ۵۰۰ نفر از کارگران می‌گوید: "هر چند کارخانه تعطیل نشده و کارگری هم اخراج نگردیده اما بعلت عدم تأمین مواد اولیه بدلیل شرایط بین المللی علیه کشورمان فعلاً قادر به ادامه راه نیستیم و قراداد کارگران را لغو کرده ایم. هرچند در حال رایزنی با مقامات برای حل مشکل هستیم. وی افزود اگر مشکلات مرتفع شود کارگران به کار بازخواهند گشت." قنبری زمان مشخصی را برای بازگشت کارگران اعلام نکرد.

در حالی که مدیر اداری نازگل در پاسخ به اعتراض کارگران زمان قرادادها را با توجه به تبصره ۱ ماده ۷ قانون کار از اختیارات کارفرما دانست؛ داوود یاوری معاونت روابط کار اداره کار و امور اجتماعی اما با رد این گفته گفت: "مدت قرارداد به موافقت طرفین بستگی دارد."

یاوری هم‌چنین از رسیدگی به پرونده‌ی کارگران بیکار شده نازگل در آن اداره خبر داد و گفت ": فعلاً ۴۰۰ نفر از کارگران فرم های بیمه بیکاری را تکمیل تا از مزایای این قانون بهره‌مند شوند."

مطابق قانون یادشده پرداخت تا حداکثر ۱۸ ماه مستمری ماهانه برابر مقررات قانون کار قابل پرداخت است.

از سوی دیگر محسن رستمی رئیس سازمان ‏صنعت ،معدن و تجارت استان نیز با تأیید سخنان مدیر اداری نازگل عدم واردات مواد اولیه بدلیل شرایط بین المللی حاکم بر کشور را علت اصلی تعلیق فعالیت روغن نباتی نازگل می داند.

این بیکاری‌ها در حالیست که برخی گزارش‌ها از تجمع و حضور کارگران در اداره‌ی کار استان طی روزهای گذشته حکایت دارد.

هم‌چنین خبرهایی مبنی بر عدم گشایش ارزی از سوی بانک مرکزی و بالارفتن هزینه تولید و مالیات نیز از عوامل تعلیق فعالیت نازگل و بیکاری کارگران تأیید شده است.

مجتمع کشت و صنعت روغن نباتی ماهیدشت پیشتر با ۷۴۰ پرسنل در منطقه دشت ماهی‌دشت فعالیت کرده است.

سکینه و وکیلش، هوتن کیان، باید فورا آزاد شوند

دو روز پس از آنکه مالک اژدر شریفی رئیس دادگستری رژیم در آذربایجان شرقی از احتمال اعدام سکینه صحبت کرده بود و بدلیل فشارهای بین المللی و انعکاس سریع این خبر در رسانه های بین المللی، صحبت خود را تصحیح کرد و گفت که حرفهایش درست منتقل نشده است. اما طبق خبري که به کميته بين المللي عليه سنگسار رسيده است، خبر احتمال اجرای حکم اعدام به خود سکینه در زندان نیز داده شده بود.


علیرغم روزهای تعطیل به مناسبت کریسمس و سال نو، خبر احتمال اجرای حکم اعدام سکینه در بسیاری از رسانه ها از جمله سی ان ان، بی بی سی، العربیه، اشپیگل، رسانه های ایتالیا و بسیاری از رسانه های دیگر منعکس شد و مقامات چند دولت از جمله دولت های آلمان و فرانسه به جمهوری اسلامی اعتراض کردند و خواهان آزادی سکینه شدند.

در ایتالیا نیز با اقدامات همکاران کميته بين المللی عليه سنگسار، شهردار رم و فلورانس و برخی شهرهای ديگراعلام کردند که به ياری سکينه برميخيزند و رسانه های ايتاليا اين اعتراضات را وسيعا پوشش خبری دادند.

اقدامات دیگری نیز در برخی کشورهای دیگر در دست بررسی است از جمله مسئولين حقوق بشر دولت برزيل با کميته بین المللی عليه سنگسار تماس گرفتند تا ضمن دریافت گزارشات بیشتر اقدامات اعتراضی خود علیه جمهوری اسلامی را بررسی کنند. مقامات جمهوری اسلامی متوجه شدند که سکینه فراموش نشده است و به قتل رساندن او همچنان هزینه سیاسی سنگینی برای حکومت اوباش اسلامی دارد.



طبق خبر دیگری هوتن کيان که به شش سال زندان محکوم شده است، اکنون در بخش متادونی ها زندانی است، امکان هيچ تماسي با بيرون از زندان ندارد و امکان تماس و ملاقات با خانواده اش را ندارد.هوتن را نباید تنها گذاشت.



آنچه مشخص است جمهوری اسلامی یک حکومت آدمکش است و تا زمانی که سکينه اسير اين حکومت است هر لحظه امکان قتل او وجود دارد و ثانیا، به کمک مردم دنیا میتوان سکینه و هوتن را از دست شکنجه گران و آدمکشان اسلامی نجات داد.



کمیته بین المللی علیه سنگسار از مردم شریف دنیا، همینطور از رسانه ها، دولتها و نهادهای مدافع حقوق انسان میخواهد که همچنان و به هر شکل که میتوانند جمهوری اسلامی را برای آزادی سکینه و هوتن تحت فشار قرار دهند.



کميته بين المللي عليه سنگسار

تداوم بازداشت هومن فخار در زندان اوین

هومن فخار از فعالین حقوق کودکان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا همچنان در زندان اوین به سر می برد.

هومن فخار فعال حقوق کودک و زنان در تاریخ ۲۳ مهر ماه گذشته توسط مأموران لباس شخصی که حکمی مبنی بر بازداشت وی همراه نداشتند، با رفتاری بسیار توهین‌آمیز و همراه با خشونت بازداشت شده بود.

به گزارش «خانه حقوق بشر ایران» با گذشت دو ماه نیم از بازداشت این فعال حقوق کودک هنوز در زندان به سر می برد و تا کنون یک جلسه داگاه برای وی برگزار شده است.

جلسه دوم دادگاه فخار به علت فوت وکیل او برگزار نشده و به تعویق افتاده است.

هومن فخار پیش‌تر در تاریخ ۲۹ بهمن ماه سال گذشته نیز بازداشت و به قید وثیقه و به طور موقت آزاد بود. وی ۳۲ ساله، مهندس برق (از هلند) و ساکن تهران و از فعالین حقوق بشری و دبیر انجمن اروپایی آموزش در زندان است.

تجـــــاوز در سولـــه میــوه و تــره‌بــار در تهــــــران

خبر ربوده شدن یک دختر جوان و تجاوز جنسی به او در قلب تهران به یکی از بحث‌انگیز‌ترین مسائل اجتماعی در ایران بدل شده است. آن چنان که علیرضا طاهری از رادیوفردا گزارش می‌دهد، این خبر در پی نزدیک به دو هفته از تاریخ وقوع آن، اکنون، به‌خصوص در پایگاه‌های اینترنتی جناح موسوم به اصول‌گرا، جناح حاکم بر ایران، بازتاب یافته است.

نخستین بار این روزنامه شرق بود که از ماجرای تجاوز به این دختر جوان پرده برداشت و نوشت: «دو کارگر میدان میوه و تره‌بار که دختری را ربوده و مورد تعرض قرار داده بودند، در بازجویی‌های‌شان به جرم خود اعتراف کردند.»

شرق در گزارشی که بی‌درنگ در پایگاه‌های اینترنتی اصول‌گرایان نیز بازتاب یافت افزود: دختر جوانی شامگاه چهارشنبه، بیست و سوم آذرماه، سراسیمه و مضطرب وارد کلانتری جوادیه تهران شد و به افسر نگهبان گفت که توسط دو مرد مورد تعرض قرار گرفته است.

این دختر ۲۹ ساله که به شدت گریه می‌کرد، درباره واقعه‌ای که برایش رخ داده بود گفت: من در شرکتی در خیابان ولی عصر کار می‌کنم. امروز بعدازظهر وقتی کارم تمام شد به خیابان آمدم تا به خانه برگردم، اما یک سارق به من حمله کرد و گوشی تلفن همراهم را از دستم قاپید. هر چه دنبال آن سارق دویدم و جیغ و فریاد کردم فایده‌ای نداشت و آن فرد فرار کرد. در حالی که به شدت ناراحت بودم در کنار خیابان ایستادم تا سوار تاکسی بشوم. مسیرم را به یک پراید شخصی گفتم و راننده هم توقف کرد. یک مسافر مرد هم در صندلی جلو نشسته بود. من هم اعتماد کردم و سوار شدم. داخل ماشین به خاطر اتفاقی که برایم افتاده بود شروع به گریه کردم و راننده وقتی این صحنه را دید سر صحبت را باز کرد و من هم اتفاقی را که برایم افتاده بود شرح دادم.

شرق از قول این دختر ۲۹ ساله ادامه داده است:‌‌ همان طور که مشغول صحبت بودیم، راننده از مسیر اصلی خارج شد و به یک خیابان فرعی پیچید. من به این کار او اعتراض کردم، اما گفت به محض این که مسافر دیگرش را پیاده کند، دوباره به خیابان اصلی برمی‌گردد. به این ترتیب به راهش ادامه داد و ناگهان مردی که صندلی کنار راننده نشسته بود به روی صندلی عقب پرید.

او چاقویی را از جیبش درآورد و زیر گلویم گذاشت و گفت که اگر صدایم در بیاید مرا می‌کشد. به شدت ترسیده بودم و تمام بدنم می‌لرزید. چاره‌ای غیر از سکوت نداشتم. آن مرد سرم را زیر صندلی فرو برد و چند دقیقه بعد، وقتی پراید متوقف شد، دیدم که کنار یک سوله میوه و تره‌بار هستیم. آن دو مرد مرا به زور از ماشین پیاده کردند. خیلی التماس کردم تا کاری با من نداشته باشند و‌‌ رهایم کنند. ولی توجهی به حرف‌هایم نکردند و به طرز فجیعی به من تعرض و بعد دوباره به زور سوار پرایدم کردند.

وقتی به بلوار فرهنگ رسیدیم مرا از ماشین بیرون انداختند. من شوکه و وحشت زده بودم و نمی‌دانستم که چکار کنم، به همین دلیل هم تصمیم گرفتم به کلانتری بیایم و شکایت کنم.»

به گزارش روزنامه شرق، کارآگاهان بر پایه اطلاعاتی که این دختر قربانی تجاوز جنسی در اختیارشان گذاشته بود سرانجام رد پراید یاد شده را یافتند و راننده آن به نام پیمان، ۲۲ ساله، را بازداشت کردند.

پیمان که در آغاز منکر هر گونه خطایی بود، سرانجام به جرم خود اقرار و همدست ۲۳ ساله‌اش را که او نیز کارگر میدان میوه و تره‌بار است، به ماموران معرفی کرد.

این خبر به زودی به بحث‌انگیز‌ترین خبر به خصوص در رسانه‌های گروهی اصول‌گرایان بدل شد و کامنت‌های بسیاری را به دنبال داشت.

شماری از این کامنت‌گذاران سریعا خواستار اعدام فوری پیمان و همدست او شدند. شماری نیز در مقابل، از چند و چون حجاب و آرایش این دختر قربانی، پرسش‌هایی را مطرح کردند.

یکی از کامنت‌گذاران نوشت: «چطور است که هیچ کس تا به حال متعرض زن چادری من نشده است؟»

کامنت‌گذار دیگری پاسخ داد که «حتما نباید بلایی سر زن چادری کسی بیاید تا وقوع چنین اتفاقات تلخی را در پایتخت کشورمان بپذیریم».

اکثریت قاطع همین کامنت‌گذاران به عبارت «وای بر ما» و «وای بر مسلمانی ما» بسنده کردند.

در جمهوری اسلامی، همانند بسیاری از موارد دیگر، آمار دقیقی از شمار تجاوزهای جنسی در دست نیست. به‌خصوص که در بسیاری از این موارد، قربانیان تجاوز از بیم آبروی‌شان ترجیح می‌دهند که ماجرا را مسکوت بگذارند.

مادر امیرحکمتی: فرزندم جاسوس نیست، تحت فشار اعتراف کرده

مادر امیر حکمتی، جوان ایرانی متهم به جاسوسی برای آمریکا، مانند پدر امیر معتقد است که فرزندش جاسوس نبوده و تنها برای دیدار اقوامش به ایران رفته و اعترافاتش در رسانه های ایران نیز، "تحت فشار" گرفته و ابراز شده است.


همزمان وزارت خارجه ایالات متحده اعلام کرد که روز چهارشنبه بار دیگر از طریق سفارت سوئیس در تهران، خواستار دسترسی کنسولی به این شهروند آمریکایی ایرانی‌تبار شده است، اما مقام‌های ایرانی این خواسته را رد کرده‌اند.


به گزارش سرویس خبری بی بی سی، آسوشیتد پرس، متن بیانیه‌ای از مادر امیر حکمتی، ایرانی متهم به جاسوسی برای آمریکا، را منتشر کرده که می‌گوید فرزندش "زیر فشار" اعتراف کرده است.


بهناز حکمتی، در این بیانیه گفته که پسرش امیر، برای دیدن مادربزرگ‌هایش به ایران رفته و اتهام‌های وارد شده به فرزندش "بی‌پایه" است.


در این بیانیه خانم حکمتی از مقام‌های ایران خواسته تا با فرزندش "عادلانه" و "بر اساس موازین" برخورد شود.


وزارت اطلاعات ایران حدود ۱۰روز پیش، خبر بازداشت یک جاسوس ایرانی‌تبار آمریکایی را منتشر کرده بود و یک روز بعد تلویزیون ایران "اعترافات" امیر حکمتی را پخش کرد.


خانواده حکمتی اتهامات مطرح شده علیه او را رد می کنند و می‌گویند که او روز ۲۳مرداد امسال (۱۴اوت) با اجازه دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن برای دیدار با بستگانش به ایران سفر کرده است و روز ۷شهریور (۲۹اوت) بازداشت شده است.



نخستین جلسه دادگاه امیر میرزایی حکمتی روز سه‌شنبه در تهران به ریاست قاضی صلواتی برگزار شد، که در جلسه غیر علنی دادگاه، دادستان برای آقای میرزایی حکمتی تقاضای اشد مجازات را کرده است.


جمهوری اسلامی می‌گوید حکمتی "پیش از اعزام به ایران" در قرارگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان و عراق دوره دیده است.


نماینده دادستان، امیر حکمتی را به "همکاری با دولت متخاصم" و "اقدام علیه امنیت کشور" متهم کرد و گفت که او تلاش کرده است که از طریق نفوذ در سیستم اطلاعاتی ایران، این کشور را به دست داشتن در تروریسم متهم کند.


اما خانواده حکمتی می‌گویند که فرزندشان در ارتش آمریکا به عنوان مترجم زبان عربی کار می‌کرده است.


امیر حکمتی از سال ۲۰۰۱میلادی تا ۲۰۰۵در ارتش آمریکا خدمت می‌کرده و پس از آن در مشاغل دیگری بوده که به نحوی با ارتش آمریکا در تماس بوده است.


به گفته پدر امیر حکمتی، او به عنوان پیمانکار برای شرکتی که "به تفنگداران دریایی خدمات می‌داد" کار می‌کرد، اما جزئیات بیشتری ارائه نکرد.


امیر حکمتی همچنین برای شرکتی به نام "بی‌ای‌ای سیستمز" کار می‌کرده است.


به گزارش آسوشیتدپرس برایان رورکاس سخنگوی شرکت "بی اِی ای سیستمز" گفت که امیر میرزای حکمتی از مارس تا اوت ۲۰۱۰برای این شرکت کار می‌کرد.


در بیانیه وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی آمده بود که امیر میرزای حکمتی در خاک ایران دستگیر شده، اما ماموران اطلاعاتی ایران او را از زمانی که برای انجام ماموریتش وارد افغانستان شده بود، زیر نظر داشته‌اند.


وزارت اطلاعات ایران گفت که شخص دستگیر شده از "تحلیلگران" سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا است و سابقه فعالیت در واحدهای اطلاعاتی ارتش آمریکا و حضور در پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان و عراق را دارد.


جمهوری اسلامی می گوید که این فرد قرار بوده "اطلاعات فریب" به وزارت اطلاعات ایران بدهد و زمینه جاسوسی را فراهم کند.


رد مجدد درخواست کنسولی
در تحولی دیگر در ارتباط با پرونده امیر میرزایی حکمتی، وزارت خارجه ایالات متحده اعلام کرد که روز چهارشنبه بار دیگر از طریق سفارت سوئیس در تهران، خواستار دسترسی کنسولی به این شهروند آمریکایی ایرانی‌تبار شده است، اما مقام‌های ایرانی این خواسته را رد کرده‌اند.


به گزارش رادیو فردا، مارک تونر، معاون سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، گفته است، دیپلمات‌های سوئیسی که حفاطت از منافع آمریکا در ایران را بر عهده دارند، روز چهارشنبه از مقام‌های ایرانی خواسته‌اند که امیر میرزایی حکمتی را ببینند، اما این درخواست مورد پذیرش قرار نگرفته است.


تونر گفته است که "این سومین باری است که ایران درخواست ما را رد کرده است، اما ما همچنان درخواست دسترسی کنسولی از طریق سوئیسی‌ها را دنبال می‌کنیم."


معاون سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز سه‌شنبه نیز از رد "درخواست روز شنبه" سفارت سوئیس برای دسترسی کنسولی به آقای حکمتی خبر داده بود، اما به نوشته خبرگزاری فرانسه مشخص نیست نخستین درخواست ایالات متحده برای دسترسی به این شهروند آمریکایی ایرانی‌تبار چه زمانی ارائه شده است.

بلاتکلیفی داوود بهمن آبادی در سلول‌های انفرادی زندان اوین

داوود بهمن آبادی، وبلاگ نویس از دوم آذرماه سال جاری تاکنون، در شرایط بلاتکلیف در سلول انفرادی به سر می‌برد.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، داوود بهمن آبادی بیش از یک ماه است که در سلول انفرادی و تحت فشار بازجویان قرار گرفته است.

وی که در این مدت از ملاقات با خانواده‌ی خود نیز محروم بوده است، از بیماری آرتروز گردن در رنج است نیاز به رسیدگی پزشکی دارد.

آقای بهمن آبادی روز چهارشنبه دوم آذرماه و در پی احضار به پلیس امنیت بازداشت و متعاقباً به زندان اوین منتقل شد.

گفتنی ست پس از بازداشت نیز چند تن از ماموران امنیتی با مراجعه‌ی مجدد به منزل ایشان، اعضای خانواده بهمن آبادی را تهدید به بازداشت نموده بودند.

انتقال مهدی کوهکن، زندانی سیاسی به بیمارستان

مهدی کوهکن زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین روز گذشته جهت انجام آزمایشات پزشکی به بیمارستانی در خارج از زندان اوین منتقل شد.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا از تهران، این زندانی که در طی مدت بازداشت خود یک روز هم مرخصی نداشته است و در پرونده دوم خود همچنان به صورت بلاتکلیف در زندان بسر می‌برد از ناحیه زانوی پا به دلیل عفونت به شدت رنج می برد.

پیشتر زانوی مهدی کوهکن در حین بازجویی و در اثر شکنجه توسط ماموران وزارت اطلاعات آسیب دیده و تحت عمل جراحی قرار میگیرد.

این فعال فرهنگی در پرونده پیشین خود به همراه هفت تن دیگر محاکمه شده و به سه سال و شش ماه چهار روز حبس تعزیری، ۱۴۸ ضربه شلاق، دو میلیون پانصد هزار ریال جریمه نقدی محکوم شده است.

به دادگاه رفتم، دستم با زنجير بسته بود/ جرم: توهين به چيزي بنام مقام معظم!!!

وبلاگ نویس زندانی محمدرضا پورشجری (سیامک مهر) گزارشی از محاکمۀ خود را ارسال كرده است.

وبلاگ نویس زندانی در دادگاه در حالی که با دست بند و پابند و به یکی از مامورین همراه دست بند زده شده بود مورد محاکمه قرار گرفت. متن گزارش دادگاه به قرار زیر می باشد:

هم میهنان لابد اطلاع دارند که سال گذشته شعبه 2 دادگاه انقلاب کرج، من به عنوان یک متهم در بی حقوقی مطلق به اتهام توهین به چیزی بنام مقام معظم رهبری به 2 سال حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام و ارتباط با ایرانیان خارجی به 1 سال و جمعا 3 سال حبس محکوم کردند.

در همان زمان بازپرس شعبه 6 دادگاه انقلاب به نام سرمدیاری به اتهام توهین به مقدسات پرونده ای گشود که ابتدا قرار بود دادگاه موسوم به 5 قاضی داده شود که احکام اعدام و قتل صادر می کنند. ولی در نهایت به شعبه 109 دادگستری کرج به ریاست قاضی غلام سرابی ارجاع شد.

در جلسه دادگاه یکم مرداد 90 هر آنچه گفته بودم در جلسه سی ام آذر ماه نیز همه را تکرار کردم .گفتم شرم آور است که پس از گذشت حدود 5 قرن از قرون وسطی رژیم اسلامی همچنان انگیزسیون و دادگاه تفتیش عقاید تشکیل داده.

عرض کردم اساسا اتهام توهین به مقدسات اتهام و سخن مهمل، یاوه و پوچ است استناد می کنید به قانون مجازات اسلامی در واقع احکامی است به فرقه فقها برای قدرت و سرکوب مخالفان خود وضع کرده است و به هیچ وجه قانون بشمار نمی رود. قانون تعریف خاص دارد.
گفتم این جلسه را من دادگاهی فرمایشی می دانم در حقیقت دادگاه نیست بلکه محکمه اسلامی است که در آن متهم هیچ حقوقی ندارد دادگاه به مفهوم امروزی لوازم و قواعدی دارد که هیچ کدام در اینجا رعایت نگردیده حتی طبق اصل 168 قانون اساسی جمهوری اسلامی اتهامات مطبوعاتی و سیاسی میباید به صورت علنی و با حضور هیئت منصفه رسیدگی شود.در حکومت اسلامی بر مبنای ایدئولوژی اسلام ... توهین به مقدسات در واقع اتهامی صددرصد سیاسی است.

گفتم این محکمه اسلامی می تواند رای به قتل و جنایت بدهد می تواند حکم قتل و جنایت صادر کند اما هرگز نخواهد توانست پشت درهای بسته مرا محاکمه کند.


گفتم چگونه دادگاهی تشکیل داده اید که از روز نخست بازجویی نه تنها وکیلی درکنار خود نداشته ام بلکه با تمام وقاحت طی نامه ای به زندان نوشته بودند که متهم حق تماس با وکیل ندارد من به مدت 8 ماه در سلول انفرادی محبوس و از هر گونه ملاقات حضوری و غیر حضوری و تماس تلفنی محروم بوده ام. در این مدت شکنجه شده ام ، کتک خورده ام و تمامی حقوق انسانی محروم بوده ام .

در چنین شرایطی پرونده سازی کرده اند و خودشان بریده و دوخته اند بنابراین اصلا همین روش را تا به آخر ادامه بدهند و مانند بالغ بر دویست هزار ایرانی مخالف رژیم اسلامی که طی این سی و چند سال در بی حقوقی مطلق در بیدادگاههای اسلامی محکوم و اعدام شده اند و در حبس بودند ... و اعدام کردند.

گفتم من در دادگاهی که تمامی لوازم و قواعد حقوقی به همان گونه که دادگاهی در کشورهای آزاد دموکراتیک نظیر فرانسه و هلند تشکیل می شود حضور خواهم یافت و دفاع خواهم نمود در دادگاه صالح علنی با حضور هیات منصفه ،با حضور وکلای خود ،با حضور نمایندگان رسانه ها .عرض کردم از شخص خودم دفاعی نخواهم کرد ولی از اندیشه ها و باورهاو نوشته هایم دفاع خواهم کرد.

در حاشیه لازم است بگویم که حتی در جلسه به اصطلاح دادگاه و در حضور قاضی پاها و دستهایم در زنجیر بود و توسط دستبندی دیگر به مأمور همراهم بسته شده بودم به طوریکه موقع نوشتن اظهاراتم به سختی مشکل داشتم.

محمد رضا پورشجری (سیامک مهر)
دی ماه 1390

تداوم بازداشت مسعود سپهر در سلول انفرادی بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ شیراز

بیش از ۶ هفته از بازداشت دکتر مسعود سپهر استاد علوم سیاسی و عضو ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران می گذرد.

مسعود سپهر که در ۲۶ آبان ماه توسط ماموران اداره اطلاعات شیراز در منزلش دستگیر و پس از یک ماه بی خبری مطلق مشخص شد ایشان در بازداشتگاه معروف پلاک ۱۰۰ متعلق به اداره اطلاعات شیراز بازداشت هستند. ه

به گزارش «خانه حقوق بشر ایران» پس از یک ماه بی خبری مطلق از مسعود سپهر و افزایش نگرانی‌ها از وضعیت سلامتشان مسئولان اداره اطلاعات اجازه ملاقات به خانواده ایشان تنها در ۳ دقیقه را دادند.

وکیل این فعال سیاسی تاکنون نتواسته با موکل خود ملاقات داشته باشد.

سپهر در تمام این شش هفته بازداشت در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ شیراز نگهداری می‌شود.

بازداشت‌های سال ۸۸ به دستور خامنه‌ای بود

 محمدحسین صفارهرندی، مشاور فرهنگی فرمانده سپاه برای نخستین‌بار به طور تلویحی اعلام کرد بازداشت‌های صورت گرفته در حوادث پس از انتخابات به دستور علی خامنه‌ای بوده است.

«خبرگزاری دانشجو» وابسته به سازمان بسیج دانشجویی گزارش کرده که آقای صفار هرندی این مطلب را شب گذشته (ششم دی) در جمع گروهی از دانشجویان دانشگاه مذاهب اسلامی بیان کرده است.

وزیر سابق ارشاد در این جلسه گفته که رهبر جمهوری اسلامی به مقام‌های اطلاعاتی و امنیتی دستور داده بود «شبکه ارتباط فتنه از خارج به داخل را کشف» کنند.

به گفته صفار هرندی، در پی صدور این دستور «عده‌ای بازداشت شدند که ۹۰ درصد آن‌ها با تذکر آزاد شدند و ۱۰ درصد تحت بازجویی و محاکمه قرار گرفتند.»

در جریان اعتراض‌ها به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ که با خشونت‌های گسترده دولتی همراه بود، بسیاری از فعالان سیاسی، مدنی و رسانه‌ای بازداشت شدند که برخی از آن‌ها همچنان در زندان به سر می‌برند.

فرماندهان سپاه پیش‌تر اعلام کرده بودند در ناآرامی‌های خیابانی سال ۸۸ بیش از ۱۰ هزار نفر بازداشت شدند که پس از «ارشاد» آزاد شدند.

صفار هرندی در بخش دیگری از سخنان خود گفته که جمهوری اسلامی در برخورد با بازداشت شدگان به جای «انتقام جویی» رویکردی «اصلاحی و تربیتی» با آن‌ها داشته است

شرايط جديد ملاقات زندانيان = درآوردن تمامي لباس ها و به حالت عريان!

افزایش فشار و هتاکی بی سابقه ماموران زندان رجایی شهر کرج، به خانواده زندانیان سیاسی این بازداشتگاه است.

ماموران زندان در آخرین ملاقات زندانیان، ملاقات کنندگان مرد را مجبور به درآوردن کلیه لباس هایشان کرده و با بی شرمی منتظر گذاشته اند، و پس از مدتی اجازه داده اند لباس هایشان را به تن کنند و به دیدار زندانیان بروند.

این اقدام درحالی صورت گرفته که در دو هفته اخیر نیز، فشارها بر زندانیان و خانواده هایشان افزایش یافته است.

خانواده زندانیان سیاسی رجایی شهر، از دشوار شدن ملاقات با عزیزانشان گله دارند و می گویند، علاوه بر کم شدن مدت و دفعات ملاقاتها، رفتار ماموران زندان نیز هر روز زننده تر و توهین آمیز تر از قبل می شود.

این درحالی است که با دستور دادستان تهران، مرخصی های زندانیان سیاسی رجایی شهر نیز لغو شده است.

برخی از زندانیان سیاسی رجایی شهر، مانند مسعود باستانی و مهدی محمودیان بیش از ۲۸ ماه است که در زندان به سر می برند.
خانواده های زندانیان همچنین نسبت به وضعیت جسمی و روحی زندانیان ابراز نگرانی می کنند.

دو جوان در ملاءعام در قزوین به دار آویخته شدند

Public execution of two prisoners in Qazvin city of Iran, Today 29.12.2011

خبرگزاری هرانا - دو مرد جوان به نام‌های "علی" ۳۹ ساله متاهل و "محمد" ۳۷ ساله و مجرد بامداد امروز پنج شنبه، هشتم دی ماه در خیابان نواب جنوبی شهر قزوین، جنب حمام یاقوت به دار آویخته شدند.

حکم اعدام دو تن در ملاءعام در قزوین به اتهام قتل چهار عضو یک خانواده در اسفند ماه سال گذشته و بر اساس رای شعبه‌ی دوم دادگاه کیفری استان قزوین صورت گرفته است.

بر اساس گزارش جام‌جم آنلاین، یکی از مقتولین به نام "رضا" دوست "علی" بوده که عکس‌های خانوادگی وی را برداشته و تهدید به انتشار آن‌ها کرده بود. در پی همین امر "علی" تصمیم به قتل رضا می گیرد که در این راستا و برای مخفی نگاه‌داشتن قتل مجبور به کشتن سه نفر دیگر از اعضاء خانواده مقتول از جمله دو کودک شش و ۱۳ ساله وی با مشارکت "محمد" نیز می‌شود.

قاضی شعبه دوم دادگاه کیفری استان قزوین و چهار قاضی مستشار در فروردین ماه سال جاری، متهمِ نخست به نام "علی" را به اتهام مشارکت و مباشرت در قتل‌ها به دو بار قصاص نفس در ملاءعام و به خاطر معاونت در قتل عمدی به ۱۵ سال حبس، مشارکت در دفن اجساد به یک سال حبس، مباشرت در سرقت اموال به دو سال حبس و رد مال به ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد.

دیگر متهم نیز به نام محمد به اتهام مشارکت و مباشرت در سه فقره قتل به سه بار قصاص در ملاعام و مشارکت در دفن اجساد به یک سال حبس محکوم شد.

احکام صادره از سوی قضات دیوان عالی کشور مورد تایید قرار گرفت و به واحد اجرای احکام استان قزوین ارسال شد.

ژیلا کرم زاده : ازهمراهان مادران پارک لاله بازداست شد

"ژیلا کرم‌زاده مکوندی"، از همراهان مادران پارک لاله(مادران عزادار)، جهت اجرای حکم ۲ سال حبس تعزیری بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، خبرگزاری حقوق بشر ایران، صبح روز ششم دی ماه ژیلا کرم‌زاده، که برای انجام کارهای اداری مربوط به گذرنامه به اداره‌ی گذرنامه تهران مراجعه کرده بود، توسط ماموران اطلاعات این ارگان دستگیر و جهت اجرای حکم حبس به دادسرای زندان اوین و از آنجا به بند نسوان منتقل شد.

خانم کرم‌زاده، پیش از این در روز ۱۹ بهمن سال ۱۳۸۸ در منزل دستگیر و مدت ۳۴ روز را در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر برده بود و سپس با قرار کفالت ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. هم‌چنین در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ دادگاه بدوی جهت بررسی اتهامات وی تشکیل و در ۲۰ام فروردین ماه ۱۳۹۰ حکم چهار سال حبس تعزیری را برای او صادر کرد.

دادگاه تجدید نظر نیز سرانجام حکم وی را به ۲ سال حبس تعزیری و ۲ سال حبس تعلیقی در مدت ۵ سال تقلیل داد، که از زمان صدور حکم، یعنی ۲۲ شهریور ۱۳۹۰، قابل اجرا بوده است.

گفتنی ست که دستگاه امنیتی فشار بر مادران پارک لاله را افزایش داده و هزینه فعالیت را برای آن‌ها و حامیانشان را به شدت بالا برده است. از جمله این احکام می‌توان به احکام صادره برای خانم‌ها لیلا سیف اللهی و ژیلا مهدویان اشاره کرد.

ژیلا کرم‌زاده مکوندی، شاعر و از همراهان مادران پارک لاله است.