«اجازه دهید تا دقیقتر بگویم، آقای آیتالله! آقای رئیس جمهوری! از شما سپاسگزارم که از ما بهره گرفتید و سود جستید تا بحران مشروعیت حکومتتان را در چشم جهانیان و نیز در چشم خود مردم ایران عمیقتر سازید.
سپاسگزارم از شما که بیاعتنایی مطلق خودتان به عدالت، انصاف و آزادیهای انسانی را این چنین عریان به نمایش گذاشتید. سپاسگزارم از شما که صدای مرا خفه کردید تا زمانی که آزادیام را بازیافتم رساتر و کوبندهتر باشد. سپاسگزارم از شما که فرصتی دادید تا آن چه به روز مردمان خود آوردهاید را برجسته سازم. سپاسگزارم آقایان که چهره واقعی حکومتتان را نمایان ساختید.»
***
«شانزده ماه پیش که از زندان اوین آزاد شدم، یکی از نخستین کارهایم این بود که در بازگشت به آمریکا، در نیویورک، در برابر انبوهی از روزنامهنگاران ایستادم و گفتم که بهخصوص از آیتالله خامنهای و محمود احمدینژاد سپاسگزارم که با نشان دادن رافت، زمینه آزادی مرا هموار ساختند.»
سارا شورد، بانوی جوان آمریکایی، که به اتهام عبور غیرقانونی از مرز، همراه دو جوان دیگر آمریکایی، به زندان جمهوری اسلامی افتاد، در نوشتهای برای هفتهنامه بانفوذ آمریکایی، «نیوزویک»، درباره این سپاسگزاری توضیحاتی داده است.
سارا شورد مینویسد: «در اشتباه بودم، هیچ کس مرا به ریاکاری متهم نکرد. ایرانیها بهخصوص با هزاران پیام از گوشه و کنار جهان به همدردی و پشتیبانی از من برخاستند. یکی از همین ایرانیان به من نوشت که سارای عزیز هنگامی که از آیتالله خامنهای و احمدینژاد سپاسگزاری میکردی، رگهها و نشانههای رنج و فشارهای روحی را بر چهره جوان تو میدیدم. همچنین میدانستم با توجه به دربند ماندن همراهانت جاش فتال و شین باوئر گرفتار تنگنایی متضاد و متناقض شدهای.»
سارا شورد ادامه میدهد: «سیل پیامهای همدردی ایرانیان با من به راستی دور از انتظارم بود. در واقع این ایرانیها بودند که بزرگترین گروه فعال فشار برای آزادی من، شین و جاش را در اینترنت برپا کردند.»
سارا شورد سپس یادآوری میکند: «اکنون که درباره ایران اطلاعات بیشتری دارم، واکنش آنها به قضیه ما آمریکاییان دربند جمهوری اسلامی را بیشتر درک میکنم، چون ایرانیها بهتر از هر کس دیگر میدانند بر ما چه گذشته است. آنها گرفتار چنگال حکومتی روز به روز خودکامهتر و تمامیتخواهترند که از بازداشتهای بیمهابا و بیحساب و کتاب، سوءقصدهای مرگبار، محاکمههای نمایشی و اعدام سود میجوید تا هر صدای مخالفی را در گلو خفه کند.»
سارا شورد در پایان مینویسد: «اجازه دهید تا دقیقتر بگویم، آقای آیتالله! آقای رئیس جمهوری! از شما سپاسگزارم که از ما بهره گرفتید و سود جستید تا بحران مشروعیت حکومتتان را در چشم جهانیان و نیز در چشم خود مردم ایران عمیقتر سازید. سپاسگزارم از شما که بیاعتنایی مطلق خودتان به عدالت، انصاف و آزادیهای انسانی را این چنین عریان به نمایش گذاشتید. سپاسگزارم از شما که صدای مرا خفه کردید تا زمانی که آزادیام را بازیافتم رساتر و کوبندهتر باشد. سپاسگزارم از شما که فرصتی دادید تا آن چه به روز مردمان خود آوردهاید را برجسته سازم. سپاسگزارم آقایان که چهره واقعی حکومتتان را نمایان ساختید.»
سپاسگزارم از شما که بیاعتنایی مطلق خودتان به عدالت، انصاف و آزادیهای انسانی را این چنین عریان به نمایش گذاشتید. سپاسگزارم از شما که صدای مرا خفه کردید تا زمانی که آزادیام را بازیافتم رساتر و کوبندهتر باشد. سپاسگزارم از شما که فرصتی دادید تا آن چه به روز مردمان خود آوردهاید را برجسته سازم. سپاسگزارم آقایان که چهره واقعی حکومتتان را نمایان ساختید.»
***
«شانزده ماه پیش که از زندان اوین آزاد شدم، یکی از نخستین کارهایم این بود که در بازگشت به آمریکا، در نیویورک، در برابر انبوهی از روزنامهنگاران ایستادم و گفتم که بهخصوص از آیتالله خامنهای و محمود احمدینژاد سپاسگزارم که با نشان دادن رافت، زمینه آزادی مرا هموار ساختند.»
سارا شورد، بانوی جوان آمریکایی، که به اتهام عبور غیرقانونی از مرز، همراه دو جوان دیگر آمریکایی، به زندان جمهوری اسلامی افتاد، در نوشتهای برای هفتهنامه بانفوذ آمریکایی، «نیوزویک»، درباره این سپاسگزاری توضیحاتی داده است.
سارا شورد مینویسد: «در اشتباه بودم، هیچ کس مرا به ریاکاری متهم نکرد. ایرانیها بهخصوص با هزاران پیام از گوشه و کنار جهان به همدردی و پشتیبانی از من برخاستند. یکی از همین ایرانیان به من نوشت که سارای عزیز هنگامی که از آیتالله خامنهای و احمدینژاد سپاسگزاری میکردی، رگهها و نشانههای رنج و فشارهای روحی را بر چهره جوان تو میدیدم. همچنین میدانستم با توجه به دربند ماندن همراهانت جاش فتال و شین باوئر گرفتار تنگنایی متضاد و متناقض شدهای.»
سارا شورد ادامه میدهد: «سیل پیامهای همدردی ایرانیان با من به راستی دور از انتظارم بود. در واقع این ایرانیها بودند که بزرگترین گروه فعال فشار برای آزادی من، شین و جاش را در اینترنت برپا کردند.»
سارا شورد سپس یادآوری میکند: «اکنون که درباره ایران اطلاعات بیشتری دارم، واکنش آنها به قضیه ما آمریکاییان دربند جمهوری اسلامی را بیشتر درک میکنم، چون ایرانیها بهتر از هر کس دیگر میدانند بر ما چه گذشته است. آنها گرفتار چنگال حکومتی روز به روز خودکامهتر و تمامیتخواهترند که از بازداشتهای بیمهابا و بیحساب و کتاب، سوءقصدهای مرگبار، محاکمههای نمایشی و اعدام سود میجوید تا هر صدای مخالفی را در گلو خفه کند.»
سارا شورد در پایان مینویسد: «اجازه دهید تا دقیقتر بگویم، آقای آیتالله! آقای رئیس جمهوری! از شما سپاسگزارم که از ما بهره گرفتید و سود جستید تا بحران مشروعیت حکومتتان را در چشم جهانیان و نیز در چشم خود مردم ایران عمیقتر سازید. سپاسگزارم از شما که بیاعتنایی مطلق خودتان به عدالت، انصاف و آزادیهای انسانی را این چنین عریان به نمایش گذاشتید. سپاسگزارم از شما که صدای مرا خفه کردید تا زمانی که آزادیام را بازیافتم رساتر و کوبندهتر باشد. سپاسگزارم از شما که فرصتی دادید تا آن چه به روز مردمان خود آوردهاید را برجسته سازم. سپاسگزارم آقایان که چهره واقعی حکومتتان را نمایان ساختید.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر