رسول بداقی، معلم زندانی محبوس در زندان رجایی شهر با حکم قطعی آموزش و پرورش از وزارت آموزش و پرورش اخراج شده است.
این معلم زندانی و فعال حقوق بشری به بهانه اخراجش از آموزش و پروزش نامه ای کوتاهی را نوشته است.
متن این نامه که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته است به شرح زیر است:
در طول ۲۱ سالی که از پیشینه من در کارمعلمی گذشته است، از دورترین روستاهای کشور گرفته تا پایتخت ایران در سالهای نخست کارم پی برده ام که این سیستم راه به ویرانه دارد و روح و روان و جسم و جان جوانان این مرز و بوم را به نابودی بیشتر خواهد کشاند از این رو از همان آغاز کار معلمی، کمر به بدهیات بستم و مبارزه با گردانندگان این سیستم را پیشه خود ساختم از طرفی حاکمیت زورگویان و بی خِردان جز سرکوبی و کشتار و شکنجه و زندانی کردن، راه دیگری را نمی دانند و در پیش نمی گیرند.
همواره منطق و زور، دروغ و راستی، خدمت و خیانت، مهر و کین، روشنایی و تاریکی، نادانی و دانایی هیچ هماهنگی و سازشی با هم ندارند. متاسفانه کینه حاکمان بی خرد و زورگو در همه بخش های اقتصادی، سیاسی، نظامی، اجتماعی، بین المللی و... رایج است و همه این بخش ها، رو به نابودی هستند. لذا راهی جز مبارزه تا از میان برداشتن این بی خردان زورگو و مستبد در پیش نیست. هیچ عقل سلیمی نمیخواهد انسانها زندانی و شکنجه شوند اما عزت و سربلندی نیز رایگان به دست نخواهد آمد و هر چه بیشتر زمان بگذرد بر این دشواری ها و خفت و خواری ها افزوده خواهد شد.
اینجانب ضمن محکوم کردن ارعاب، تهدید و احضار معلمان کشور بویژه اعضای کانون صنفی معلمان، از همکاران خود در سراسر کشور امید پشتیبانی داریم تا با همبستگی میان معلمان و سایر اقشار جامعه بتوانیم به یک حاکمیت مردمی دست یابیم.
رسول بداقی زندان رجایی شهر
۲۶/۱۰/۹۰
